Ruim 400 kinderen in zo’n 250 gezinnen. Zoveel kinderen zijn er in de afgelopen vijftien jaar geboren met behulp van de spermabank van het UMCG. Zo’n vijftig procent van de cliënten van de spermabank zijn lesbische paren, tien procent heteroparen en veertig procent alleenstaande vrouwen. Van die laatste groep haakt een derde tot de helft op de wachtlijst af omdat ze tijdens het wachten toch een partner vindt. Het kleine aantal heterostellen wordt verklaard door de introductie van nieuwe technieken waardoor verminderd vruchtbare mannen toch met eigen zaad een kind kunnen verwekken.

De redenen voor de sluiting zijn simpel. Het UMCG concentreert zich op complexe zorg, en het beheren van een spermabank is niet complex. Het ziekenhuis focust zich dus verder op complexe vruchtbaarheidsbehandelingen. Ook was het nadat in 2004 anoniem doneren van sperma verboden werd, niet altijd gemakkelijk om voldoende donoren te vinden.

Het UMCG hanteert ook striktere regels dan andere spermabanken. De regel is: met het zaad van één donor mogen niet meer dan 25 kinderen worden verwekt. In Groningen staat ‘gezinsvorming’ centraal; als mensen dus twee, drie of vier kinderen willen, kunnen ze daarvoor steeds zaad van dezelfde donor gebruiken. Zo zijn de kinderen in een gezin biologisch aan elkaar verwant. Vooral lesbische stellen vinden dat belangrijk, omdat vaak beide moeders een kind dragen. Het UMCG helpt maximaal vijf gezinnen met het zaad van één donor. Daardoor heeft zij meer donoren nodig dan andere spermabanken.

Door: Redactie Nationale Zorggids